ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ – ΜΠΟΡΕΙΣ ΑΛΗΘΕΙΑ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙΣ ΤΟ ΝΤΑΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΓΙΞΕΙΣ;
Άλλες φορές ναι, άλλες φορές όχι, είναι η σωστή απάντηση. Κι αυτό διότι το η επιλογή εξαρτάται από τις δική του συμπεριφορά.
Άλλες φορές ναι, άλλες φορές όχι, είναι η σωστή απάντηση. Κι αυτό διότι το η επιλογή εξαρτάται από τις δική του συμπεριφορά.
Συχνά λέμε πως εκπαιδευόμαστε στην αυτοάμυνα προκειμένου να προετοιμαστούμε για την αληθινή βία. Και είναι αλήθεια. Μπορούμε όμως στο περιβάλλον της προπόνησης να προσομοιώσουμε με πλήρως ρεαλιστικό τρόπο τους κινδύνους του δρόμου; Δυστυχώς όχι, ή τουλάχιστον όχι όλους. Αν κάποιος σου έχει πει το αντίθετο, ή σου έχει πει ότι η αυτοάμυνα λειτουργεί παντού και πάντα λύνοντας όλα τα προβλήματα εύκολα, μάλλον το έχει κάνει για έναν από δύο λόγους: είτε δε γνωρίζει τι είναι η αυτοάμυνα, είτε σου λέει ψέματα για να σε πείσει να προπονηθείς μαζί του. Υπάρχουν 10 στοιχεία στην πραγματική βία τα οποία είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να “αντιγράψουμε” στο μάθημα.
«Ο καθένας μας ξεχωριστά είναι μια σταγόνα, αλλά όλοι μαζί, είμαστε ένας ωκεανός», RYUNOSUKE SATORO
Είναι αλήθεια ότι στην εποχή μας κυριαρχεί το “εγώ” κι όχι το “εμείς”. Οι περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν να επιβιώσουν στη ζούγκλα της καθημερινότητας διαλέγοντας τον ατομικό δρόμο. Άραγε υπάρχει άλλος δρόμος; Άραγε μπορεί αυτός ο ατομικισμός να λύσει τα βασικά μας προβλήματα;
Η παρακάτω ιστορία ίσως μας βοηθήσει να απαντήσουμε σ΄αυτό το ερώτημα.
Ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα γεννιέται στους κόλπους της IKMF Ελλάδος από τον εκπαιδευτή Νίκο Χριστόπουλο σε συνεργασία με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό. Το πρόγραμμα αφορά στην ένταξη παιδιών και ενηλίκων με αυτισμό σε τμήματα Krav Maga και το οποίο δημιουργήθηκε μέσα από μια βασική ανάγκη. Να καταφέρουμε να δούμε τον αόρατο αυτό διπλανό μας, να ακούσουμε όσους δεν έχουν φωνή, να άρρουμε τους αποκλεισμούς και να καλύψουμε μαζί τις κοινές μας ανάγκες.
Από την πρώτη κιόλας μέρα που έρχεται κανείς σε επαφή με το Krav Maga μαθαίνει μία από τις πιο βασικές αρχές του πρωτοκόλλου λειτουργίας μας, το scanning, ή αλλιώς τον έλεγχο του χώρου μετά το πέρας της τεχνικής για τον εντοπισμό περαιτέρω κινδύνων. Σχεδόν κανείς όμως δε το εφαρμόζει σωστά, διότι το scanning δεν είναι απλά μια κίνηση του κεφαλιού, αλλά πολλά παραπάνω.
Λάθος πρώτο: πολλοί ασκούμενοι βιάζονται τόσο να ελέγξουν το χώρο γύρω τους που ξεκινούν να το κάνουν πριν ολοκληρώσουν την τεχνική που εφαρμόζουν εξ'αρχής, δηλαδή πριν εξουδετερώσουν ολοκληρωτικά τον προϋπάρχων επιτιθέμενο. Κάτι τέτοιο ρεαλιστικά είναι πολύ επικίνδυνο και ενέχει μεγάλο ρίσκο διότι η προσοχή αποσπάται από το πρόβλημα που ήδη υπάρχει και είναι αναγνωρισμένο ως επικίνδυνο.